
Eu non son un home.
Non me encontro a min mesmo nos pasos doutros que van diante,
nin pretendo nada do que esta fora nin dentro de min,
só obedezo á amarga liberdade que coido estar condenado.
Non quero, seria absurdo querer ser un home.
Venerar o pracer,
amarse a si mesmo como só sábeno facelos homes,
preocupado do seu “eu” para ser feliz ou.............
Intransixente,
primeiro él,
o ben só para si,
carente de virtude,
falto de escrúpulos.
A felicidade só para súa propia felicidade,
carente de contemplación,
mutilado,
sen virtude moral,
sanguinario,
obxecto dos seus desexos,
falto de soidade,
depredador insaciable.
O máis escravo de tódolos animais,
inventor da angustia,
torturador e vítima ao tempo, como cadre.
Desgraciado.
Prefiro chorar como un imbécil, que ten máis letras que parvo,
e prescindir de todo alivio antes de ser un HOME..
Non me encontro a min mesmo nos pasos doutros que van diante,
nin pretendo nada do que esta fora nin dentro de min,
só obedezo á amarga liberdade que coido estar condenado.
Non quero, seria absurdo querer ser un home.
Venerar o pracer,
amarse a si mesmo como só sábeno facelos homes,
preocupado do seu “eu” para ser feliz ou.............
Intransixente,
primeiro él,
o ben só para si,
carente de virtude,
falto de escrúpulos.
A felicidade só para súa propia felicidade,
carente de contemplación,
mutilado,
sen virtude moral,
sanguinario,
obxecto dos seus desexos,
falto de soidade,
depredador insaciable.
O máis escravo de tódolos animais,
inventor da angustia,
torturador e vítima ao tempo, como cadre.
Desgraciado.
Prefiro chorar como un imbécil, que ten máis letras que parvo,
e prescindir de todo alivio antes de ser un HOME..
10 comentarios:
Verdaderamente exquisito, pensar así en una pincelada sobre el hombre, rotundamente es ser un hombre en el concepto más amplio de la existencia, me sorprende que pases tan desapercibido.
Y otra cosa, te voy a seguir, claro que eso no me obliga a hacer comentario alguno.
Gracias por tu frescura.
La hermana de Prometeo.
No pasas tan desapercibido como cree la hermana de Prometeo, más bien con tanto gimoteo y sollozo te haces omnipresente, pesado y reiterativo. Suelta amarras de una puñetera vez, surca esos mares que anhelas, y deja descansar al personal de tanto cuento..... japonés. Anda.
En defensa del autor y por alusión a mi persona:
Perdón, le voy tratar de usted, disculpe pero no me parece justo su comentario, que el autor exponga toda su virtud y esfuerzo, y que sin ningún tipo de filtro deje libremente dar la opinión de todo aquel que quiera , para calificarlo de esta manera tan estrecha, no me parece justo ni merecido. Otra cosa es que se conozcan ustedes y que tengan algo personal sin arreglar, pero eso por favor no se trae a estos foros y desde luego se da por educación el nombre. ¿Cuento japonés? Anda.
Y perdón si me meto dónde no me llaman. ¡Desde luego!. Pobre. ¡Un respeto!.
La hermana de Prometeo.
Parvadas. Aquí cadaun opina o que lle sae de dentro. ¿Por que se ten que sentir ofendida señoriña? Este anónimo pensa que é un pelma e xa está. ¿Que problema hai? En tanto o de desapercibido, pss... penso que na vida real non pasa desapercibido, nunca o fixo e nunca o fará, na rede...mmm...é un mundo virtual moi grande como para sabelo por agora. Pero oes, xa ten unha seguidora e un detractor. Algo e algo....
Saúdos e ánimo
Felicidades polo blog.En defensa do autor, quero decir,que sí, e verdade que cada un ten toda a libertade que queira para dar a sua opinión, pero vamos ter ainda que sea un minimo respeto polo que cada un pensa e sinte e deixa reflexado no blog.
Din que certas especies de cetáceos se achegan á praia nunha especie de suicidio...Ao saberen a fin dos seus días,deixanse levar pola corrente ata acabar nun areal onde, pouco a pouco se van deixando morrer...ou moitas veces matar polas aves preeiras, pola man dos homes, pola luz directa do sol sobre a súa pel.
Din que certas especies de cetáceos poden chorar e teñen unha intelixencia moi superior a dós humanos...Un coñecemento antigo, un instinto desbordado.!Que pena que alguns homes non posean ni unha pizca de intelixencia¡
Onte olvidouseme añadir:
!FELICIDADES POR NON SER UN HOME¡
Olvidouseme añadir !FELICIDADES POR NON SER UN HOME¡
""" Olvidouseme añadir !FELICIDADES POR NON SER UN HOME¡
21 de octubre de 2008 0:55
Comentario suprimido
El autor ha eliminado esta entrada.
21 de octubre de 2008 0:56 """
¿Privacidade?
Este non é un blog libre, sen filtros?
¿por que este engano máis?
Que cara máis dura, de verdade, que mentira, o meu irmán ten un blog, e si o autor quixera suprimía mesmamente o que figura , é imposible que apareza comentario suprimido, si é que o suprimiu, e imposible o que di este anónimo, de feito que apareza é unha proba de que non o suprimiu.
Ao autor o coñezo eu, e non é de Pontevedra, que va, é de Cangas, míroo a veces e debe ter unha vida moi interesante e ten un coche que sempre me gustou. Cáeme moi ben, pero parece un pouco distante, sen querer ofender.
Gústame o seu blog.
Amelita.
Publicar un comentario