as aparencias modificables
son pedras tiradas nos
camiños
das casas baleiras
dos que se foron
provisionalmente
sen chegar a ser
elías mira os enderezos mudos
e na súa man posase un saltón
polo que pasa un tren
sen apeadeiro
agás un suspiro para
conmoverse
e palpitar de xubilo
para que as cousas tomen nome
e mudar o seu pensamento
qué é o que se lle permite
esperar
sabe que ninguén pode pintar
o azul tan puro dos seus
ollos
xa non ten medo
a non ter nada
nun mundo determinado
cheo de incertezas
sen oportunidades
elías ante o seu destino
de kantiana repetición
suspira con violencia para
conmoverse.