hai un tempo no cas ideas
son perseguidas
como se fosen
murmuradas polo diaño
e a xente obrigase a esquecer
para que todo pase
como a xuventude eterna
a ilusión de cumprir
co seu cometido
e recoñecer os fins
do CORAZÓN
sen que importe
a traxedia dos presaxios
sen que importe adxudicarse
todo o que atrae a luz
se non é como unha
curiosidade
sen entenderse
ESCOITA
ao galo de mercurio
ESCOITA!
sen temor a que resucite
aos mortos e se organicen
e inflúan nos factores políticos
con discusións sinxelas
CACAREXANDO
sen fame
pero con principio de
causalidade
para alegrarnos co seu
apetito
A RAZÓN DE TODOS
agora que ninguén se fía
de ninguén
agora que ninguén
e capaz de topala razón
en si mesmo
tan lonxe da coiné
volveremos a crer nas mazás
e sentirémonos axiologos
por non ter mans
que as queran recoller
agás para os porcos
como a nosa existencia
para que todo pase
como a nosa xuventude eterna
para recoñecer os nosos fins
cando canta
o galo de mercurio.
