a ver se te acordas
mancouse contra do marco da ventá
e deixouse ir sobre o arco da vella
chea de recordos remotos,
fonduras, morriñas,
unha meiga boa levábana
sobre un camiño
de baldosas amarelas
que ían en espiral
polos ciclos da morte e a vida
da alma ata a súa divindade
á cidade esmeralda
Dorotea Gale se preguntaba
que se despois de chamar á porta
aquel ancián ao que lle ladraba Toto
despois de escoitar as súas peticións,
se decidiu cumprilas,
dándolle a cada un o que quería:
a ela volver a apertar aos seus tíos
ao home folla de lata
ter un corazón no seu peito
que o fixera sentir
ao león ter o valor que se lle supón
a Toto un óso grande para roer
e o espantallo ter intelixencia
e non unha cabeza chea de palla
Dorotea Gale espertouse en Kansas
e se preguntaba anoándose
os seus zapatos de prata
si soñou todo aquelo
ata que ao ir a buscar a Toto
topouno mordendo un óso
e sen saír do seu asombro,
uns chiscos de palla
caeron da súa cabeza
e no ceo voaba un globo
ela quizás tamén pensaba
que todo o que sempre quixo
estaba no seu xardín .