semento flores futuristas
polo camiño á feira
apaño linguas murchas
que despistado tirou o vento
para estercalas
semento tamén
todo o que non topa nome
consubstancial, realidade, sempre
cando algo sucede
todo cambia
será, pareza, empeño
para non matarme
paseo a man polo ventre
escribo enriba da dermes
para non matarme
polo que dirán
que sempre será mentira
semento flores futuristas
para arraigarme
ao oco que queda
entre un pétalo e outro
da impaciencia do desexo.
