en novembro
saen os porcos ás rúas
débiles de mente
de tanto vivir no esterco
coa súa grotesca aflición
envoltos en trapos
doutros planetas
non erguen os ollos
para ver o luceiro
e mais forte o amor que senten
pola fachenda
pechados nas súas atalaias
enriba da súa abonada terra
alí nas súas cotras
deseñan a súa guerra
para que os pobres
sexan aínda mais pobres
para que as flores se resignen
e non crezan
para que te inocule a desmemoria
para afundir o teu corazón
dentro dun pozo de pedras.
