diante baten as ondas en vilarrube
deixando todo atrás para sempre
parece que ao mediodía volve amañecer
para contarse a un mesmo
unha fábula ética
que deberá resolver
na auga do mar
non hai máis que nadar
e darlle de comer as palabras
aos peixes
unha illa enriba dun anaco
de plancto
vaise soprada polo nordés
como unha pesadume
iría con ela pero déixaa marchar
sabe que lle queda
unha fábula ética
que deberá resolver
reducir todo o mundo
á cantidade de sal da auga
que pode coller coa súa man.
