oin moito falar de vos
tanto como pensar que vos coñezo
unha irónica mirada
para deixarme desconcertado
gañachedes un round
e senteime como se me deran unha labazada
pero esta noite non teño outra saída
prefiro non coñecervos
non armar escándalo
por respecto ás habitacións do lado
por desprezo ao voso egoísmo
unha devoción absurda
quen traballa quen tece por beneficio da humanidade
non sodes vos
máis ca filosofía máis ca arte
a ciencia a literatura
pero non sabemos apreciar isto
aliviades as miserias
para que non aia xustiza para ninguén
por que non ai bases sólidas
nos equivocamos de camiño
oin falar moito de vos
alégrome de non coñecervos
débiles raquíticos inválidos
feroces ferventes da relixión católica.
Ningún comentario:
Publicar un comentario