Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Representación do cotidian, o anónimo, o que queda entre liñas. A poética das cousas pequenas que conforman os mundos que habitamos, nomear o pequeno para velo grande na súa xusta medida e o concreto como universal. A necesidade de volver crer en nos, empregalos nomes axeitados, dende o silenzo, deletreando cos labres ata quedar mudo, como si non lle importara a ninguén. Para soster entre os dentes a única patria que non é outra ca infancia. Ao fin sexa.
2 comentarios:
Sorprendentes estas tamén!!!!!!!!!!!!.
وظيفة جيدة جدا، يمكن القول أن هناك تأثير مهم للغاية العربية أعني الفخار القديمة. أما بالنسبة للنغمات ومثل الزنجار الزمن القديم. أود حقا لمن دواعي سروري أن أراهم.
علي
Publicar un comentario