pra ver ô adolescente afogado.
antes que ise río o leve pro mar.
embaixo os arumes de pinos e d&derbas.
cobrindo de lirios a montana núa.
na lumieira murcha da súa triste boca.
pra ver o adoescente afogado!
antes que ise río o leve pro mar!
onde van e vên vellos bois de ágoa.
sobre a verde lúa, coma un tamboril!
porque xa ise río mó leva pra o mar!
Federico García Lorca.
(5 de xunio de 1898 – 19 de agosto de 1936) .
1 comentario:
Sempre esta ben acordarse de esas persoas que xa non estan e que nos enseñaron cousas,e como non fixeron-nos sentir en certos momentos.
Significou moito Lorca pra ti?
¿Sabes? alguén acordarase tamen de ti porque eres.....DIFERENTE?
Grazas.
(Perdón,non sei escribir moi ben en galego).
Publicar un comentario