ata aquí
ninguén chegou
penso
cando te toco
e ábresme o apetito
que lévame
por un pasillo
onde ao final
nunha habitación
de mármore
sorrí unha cariátide
ao choro
dun coro de nenos
cando trato
de explicarche
a palabra intriga
acelerase
dentro de min
o fluxo sanguíneo
mentres espero
unha razón biolóxica
tratando de adiviñar
se estamos
no mesmo hemisferio
se é de noite,
noite
e de día,
día
no mapa
do teu cerebro,
ata aquí
ninguén chegou
penso
cando non toco
o teu rictos jonico
na procura
dun principio único.
ninguén chegou
penso
cando te toco
e ábresme o apetito
que lévame
por un pasillo
onde ao final
nunha habitación
de mármore
sorrí unha cariátide
ao choro
dun coro de nenos
cando trato
de explicarche
a palabra intriga
acelerase
dentro de min
o fluxo sanguíneo
mentres espero
unha razón biolóxica
tratando de adiviñar
se estamos
no mesmo hemisferio
se é de noite,
noite
e de día,
día
no mapa
do teu cerebro,
ata aquí
ninguén chegou
penso
cando non toco
o teu rictos jonico
na procura
dun principio único.
4 comentarios:
Home ,desexo tan esaxerado e desordenado queres dicir o desexo sexual?. Que estas dominado por ese desexo e convérteo nun principio único.
Non contaba vaia.
Este poema huele a Etica no se trata de ideas complicadas por clarificar, a un amante desesperado la Ética le sirve tanto como un tratado sobre las piernas a un amputado. El amputado quiere sus piernas, no una idea adecuada del tajo de las piernas.
Sublime, armoniosísima naturaleza muerta del Seicento holandés, la Ética
sólo puede curar a unos pocos sanos.
No veo tal desesperación, ni tal dominación.Para no amar haría falta no conocer y no conocer es igual a no ser.
"Sin algo de lo cual podamos gozar y que este unido a nosotros y que nos reconforte no podríamos existir"
Quererse = amarse = desearse = setirse.
¿Estamos a falar da Ética de Spinoza?.
“Deixamos de imaxinar e encomezamos a coñecer, cando ao ser afectados por unha pasión positiva descubrimos unha relación entre o noso corpo e aquel que énchenos de alegría.
Entón aumenta a nosa forza de existir ao mesmo tempo que a nosa capacidade de coñecer. E viceversa, ao coñecer máis existimos con maior forza, estamos menos sometidos ás determinacións externas”.
Unha anónima.
Publicar un comentario