luns, 12 de xaneiro de 2009

gaza


se cadra fai moito
que me fun
e xa non teño
que faguer
agás contar bolboretas
negras
saias de muller voando
tapándome
desdebuxar a sede
nos labres
para non libar
un estraño néctar
que vai afastando
ao ser humano
do ser humano
ver as agachadas
o papel no que escribo
para non asustarme
do que estou a poñer
soster unha pedra
entre os dentes
de tanto insistir
en todo o que debía ser
exacto
como volver a crer
nos primeiros raios de sol
que esvaécense
mentres mudo
érgome cara gaza
e desprezo o occidental
correcto ritus
conto tódalas
bolboretas negras
que saen dos meus ollos
mentres en Palestina
nos matan a todas
e a todos.

5 comentarios:

Anónimo dixo...

Estábamos ansiosos de recibirte y no nos has defraudado de verdad. Bravo. Stop a esta masacre a este miserable genocidio. Gracias.
Una familia feliz

Anónimo dixo...

La mejor y consistente manera de empezar otra vez, nada menos ya lo decíamos nosotras: La poesía es un arma cargada de futuro. A que si. Sigue cargando el arma y dispara, Bravo.
Hara y Kiri.

Anónimo dixo...

Filliño como te votábamos de menos e que sensato es , dijo votábamos por que vivimos xuntos o parao mais eu, debeu ser a friaxe, o natal que fixo en nos marabillas e unha paja dun e outra doutro e xa esta ben . Gaza nunca máis.
Amelita.

Anónimo dixo...

Compartimos totalmente lo que expresa La familia feliz y también el comentario de Hara y Kiri, saludamos a Amelita fiel a su línea y entre todos queremos decir que el gobierno de Israel es una vergüenza para Europa y Bush el mayor satrapa de la historia del mundo. STOP AL GENOCIDIO PALESTINO.
Prometeo, su novia y su hermana.

Anónimo dixo...

Gracias por volver,porque siempre estas ahi en todo momento pendiente y atento a todo y a todos no cambies nunca.Me uno a todas y todos que gritan y piden sin cansarse que pare ya esta guerra.Gracias.