venres, 2 de febreiro de 2018

hebdomeros.


entre os piñeiros mártires
nunha plataforma
o rei lear sorprendía aos paxaros
perdendo a súa humildade
ante a mirada insólita
dun matrimonio etrusco
pero á forza de permanecer sobre ela
de bruzos petrificouse

a hebdomeros inquietábanlle
as cabezas dos paxaros
o mal polo mal
xogar ao fútbol cun zapato vello
para perder a nostalxia
para ser como os demais
e non podía ser certo
svetonia! esvetonia!

fíxose a luz na súa mente
fuxir si fuxir fuxir a onde fora
fuxir como fora pero fuxir
agora cas sombras dos reloxos
marcaban a media noite
correr como os cans
dos homes mudos
entre as ringleiras de traficantes

sifilíticos ou blenorráxicos
entrenados no difícil xogo
de dobrar o ángulo das súas miradas
para deixalas sobre as paredes
disecadas de escorzo
cando as velas negras dos piratas
aparecían
e da única arma que se falaba
era do cañon
por que ninguén tiña un na súa casa

historia mentres sentábase nunha nube
e mercurio voando miraba cara abaixo
axitando o seu caduceo
ante o aburrimento dunha vida ordenada
de balcóns cheos de pedantes
de seres que non morren de gozo
ou aos que lles invade a seguridade
de recibir na hostia ao Deus no que cren

aquela noite hebdomeros
volveu á súa casa
para durmir o soño dos xustos
pero deuse volta no seu leito
e ela faloulle da inmortalidade

xamais pensaches na morte
da miña morte?

hebdomeros deixou de pensar
ante a brisa de aquela voz
foi lentamente cedendo
deixándose de todo
para recobrar outra vez forzas
para recibir un so golpe certeiro
para pechar o derradeiro elo
co separaba da gloria.


Ningún comentario: