entre os piñeiros mártires
nunha plataforma
o rei lear sorprendía aos
paxaros
perdendo a súa humildade
ante a mirada insólita
dun matrimonio etrusco
pero á forza de permanecer
sobre ela
de bruzos petrificouse
a hebdomeros inquietábanlle
as cabezas dos paxaros
o mal polo mal
xogar ao fútbol cun zapato
vello
para perder a nostalxia
para ser como os demais
e non podía ser certo
svetonia! esvetonia!
fíxose a luz na súa mente
fuxir si fuxir fuxir a onde
fora
fuxir como fora pero fuxir
agora cas sombras dos reloxos
marcaban a media noite
correr como os cans
dos homes mudos
entre as ringleiras de
traficantes
sifilíticos ou blenorráxicos
entrenados no difícil xogo
de dobrar o ángulo das súas
miradas
para deixalas sobre as
paredes
disecadas de escorzo
cando as velas negras dos
piratas
aparecían
e da única arma que se falaba
era do cañon
por que ninguén tiña un na
súa casa
historia mentres sentábase
nunha nube
e mercurio voando miraba cara
abaixo
axitando o seu caduceo
ante o aburrimento dunha vida
ordenada
de balcóns cheos de pedantes
de seres que non morren de
gozo
ou aos que lles invade a
seguridade
de recibir na hostia ao Deus
no que cren
aquela noite hebdomeros
volveu á súa casa
para durmir o soño dos xustos
pero deuse volta no seu leito
e ela faloulle da
inmortalidade
xamais pensaches na morte
da miña morte?
hebdomeros deixou de pensar
ante a brisa de aquela voz
foi lentamente cedendo
deixándose de todo
para recobrar outra vez
forzas
para recibir un so golpe
certeiro
para pechar o derradeiro elo
co separaba da gloria.
Ningún comentario:
Publicar un comentario