martes, 6 de maio de 2014

metamorfose.



quixen ser un paxaro
no medio de moitos ungüentos
e para miña magoa
transformeime nun asno de ouro

perfumado en madeiras de oriente
por esixencia do meu amo
copulo no anfiteatro
onde a matrona que me posúe
para sumirnos no bestialismo
me unta en aceite

a curiosidade
converteume nun animal
os animais non coñecen o delicto
de ter amor fora do matrimonio
nin tampouco de mentir

agora paréceme coñecer o invisíbel
a voluptuosidade das bestas
que non esta nos cortellos

priarpo mandou sacrificar
a tódolos asnos

e psique non pode ver a cupido
á noite a escuras
ata que acende e descubre a súa beleza
cáelle unha gota de espelma
que o esperta e fuxe
ela leva dúas moedas na súa boca
e agora viven dentro dunha caixa
chea de soños

eu berro o nome do cesar
e sáeme un orneo

prométecheme desfacelo feitizo
e aquí estou amestrado e exhibido

pero mirádeme
onde esta o mar purificador?
onde esta isis?
onde están as rosas?

para devolverme a humana forma.

1 comentario:

Manuel Piñeiro dixo...

I like it!
Bravo!

E.T.