sábado, 3 de novembro de 2012

si le grain ne meurt.


se a semente morre
a noite medra de presa nun tormento
nas follas dun diario intimo
cheo de desesperación
de canto tempo me queda para sentilo
navegar sobre a mala morte
conseguireino!
se algo podo salvar penso
non pode ser máis que este esgotamento
polo que me deixo ir cheo de esperanza
atravesar coa xema do dedo as errogas
os tempos as estacións as idades
se fora o meu corazón
deixaríame morrer alegremente esta tarde
neste soño de novembro
entre o voo das pegas e os corvos
abrumado entre nubes patéticas
en troques voume nun debuxo
eu tamén herdei da miña nai
adornar aos que amo
entre garabatos e borróns de cores
e figuras despintadas de cabalos galopando
tanto máis desolados estamos canto menos o sabemos
se a semente morre antes de atravesalo océano
 no fondo do teu ser repregase a ansia
todo o que pon en perigo a paz mundana
tódalas horas da noite navegando nun debuxo
 xa non se loita para volver a un mesmo
e tódolos reflexos deste mar de papel
producen dentro de min esta indulxencia.

2 comentarios:

Anónimo dixo...


E TU QUE GHRANDE ES!

Jonathan Gheller. dixo...

Hi!
Just wanted to follow up on a email I sent a couple of days ago. The original email follows below:


I have been working for a while on Storylane, a product that I believe a blog owner like you will appreciate. Storylane works like a blogging platform but is social from the ground up. Your content can be categorized by you and then discovered by our fast growing community. Storylane can breathe new life into the content you created for your old blog and hopefully connect you with people, places, and ideas that can add value and meaning to your life.

Would you like to give us a try? join us here and add a story or two (feel free to use stories that are already on your blog)

Best,

Jonathan Gheller
CEO Storylane










364 University Avenue, Palo Alto CA