dous tempos.

estou preso

dentro dun motor

de dous tempos

atado aos contrapesos

dun cegoñal

para dar só unha volta

esperando impaciente

que o bulón

exerza a presión

e que despois da combustión

perfectamente

os gases queimados

non se mesturen

que o aire gasolina e aceite

grazas ao deflector

pola lumbrera de escape

saian diáfanos

como a gasolina

os meus pensamentos

teñen que atravesar

unha malla tupida

para deixar alí

tódalas impurezas

si me deixa a agulla

de punta cónica

poderei entrar e saír

por favor pido

que o stárter

estrangule o paso do aire

no momento do arranque

e o motor quede ao ralentí

para acto seguido

despois desta marcha lenta

acelerar lixeiramente

e accionar do arranque

o seu dispositivo

que veña voando unha bolboreta

e coas súas ás

provoque a entrada de aire

aumentando a succión

deste gas enriquecido

un fundamento moi parecido

é polo prato magnético

o seu acendido

toparaste como eu me topo

agora enriba dun voante

nun extremo do cegoñal

sobre un imán

que sinala o sur e o norte

a miña mirada bobina

descubre sobre un núcleo

de ferro doce

dous arrolamentos

un primario e outro secundario

que ao xiralo voante

arrastra ao cegoñal

cortando o núcleo

as liñas de forza

que no imán

van dun a outro polo

pero sabes unha cousa

xa pode haber motores

que se a buxía non fai chispa

sexa de sangue quente ou fría

e aínda que os meus pensamentos

atravesen esa malla tupida

seguirei preso

nun motor de dous tempos

o resto dos meus días.