deleite.

me deprime neste mundo
pensar que o peor
de tódolos martirios
seria non ter pracer nin dalo
ou maior goce
que cabalgar na túa grupa
e correrme.

me deprime neste mundo
que despois se abrande e mingúe
a pesar do desexo que se ofrece
e tamén na mais que ter un nabo.

pero de tódolos deleites
o mais inmenso
e sermos dous cabalgando
ao unísono
o teu coño e o meu nabo.

desta maneira teño en mente
para saír desta tristura
comer o teu figo se me deixas
e saborealo lentamente.

descubrir que o único
que non me deprime e me libera
e cando meto entre bicos
alma miña
o meu nabo teso na túa vulva
e berro de felicidade e consolo
corréndome por ti todo enteiro.