chispón.

envellecer coma unha paisaxe

que se despega da beleza

dos seus ceos/ das súas árbores/

dos seus camiños/

da súa luz/

un ser inclemente que quérese moderado

coa certeza do eretismo

mollado

no submarinismo do seu corpo

repite sublime

descenso

para despois

desta agradable fantasía

deste soño salgado

de novo verse salvo

no breve dunha exaltación

calar a tempo/non/

mellor facerse

algunha pregunta obscena:

a cantidade de cantos de luz

que chegan aos seus ollos

a inquedanza de lerse envellecer

a inquedanza de descubrir

que para rematar

so un detalle lle queda

coller coa culler o bico

que flota na sopa

que o observa dende o prato.