elías.

as aparencias modificables

son pedras tiradas nos camiños

das casas baleiras

dos que se foron provisionalmente

sen chegar a ser

elías mira os enderezos mudos

e na súa man posase un saltón

polo que pasa un tren

sen apeadeiro

agás un suspiro para conmoverse

e palpitar de xubilo

para que as cousas tomen nome

e mudar o seu pensamento

qué é o que se lle permite esperar

sabe que ninguén pode pintar

o azul tan puro dos seus ollos

xa non ten medo

a non ter nada

nun mundo determinado

cheo de incertezas

sen oportunidades

elías ante o seu destino

de kantiana repetición

suspira con violencia para conmoverse.