venres, 11 de outubro de 2013

acórdaste.


acórdaste?
cando a marea anegaba o delantal
unha mañá calquera
afogando as dubidas entre grans de sal
e dende abaixo do val
subía Venus a saudarte  antes de marchar
e a herba era un mar violeta
so quefaceres domésticos
contemplando como un faro
acendía as luces sobre a mesa
mentres ordenabas a roupa
a túa memoria dispersa pasada e antiga
movía as ramas
o perfume húmido que esperta en outono
o ir e vir dos príncipes encantados
como nun ensoño
acórdaste da risa columpiandose nos teus labres
fogar leite e pan quente todo gardado na alma
e a paz do sol bicando a ventá
afastando as nubes da cociña soprando
mentres eu te escribo este poema
para non deixar de velo faro
acordándome
que sobre túa mesa as luces acende.

2 comentarios:

Anónimo dixo...

!Pois claro¡
Parabens por estes cinco anos escribiendo, para poder leerte.

Unknown dixo...

Te dejo aquilo que so hacer un poco bien!!! Una oracion, però en português vale?, asi non cometo errores de ortografia...

Senhor que eu seja instrumento de tuas vontades e designios... Mostrando ao meu redor aquilo que de melhor aprendi de Teu amor e misericordia... Sendo fiel e correcta nos meus principios e açöes... Perdoando a todos e acima de tudo as minhas próprias falhas e fraquezas... Erguendo-me cheia de confiança perante Vostro olhar bondoso e misericordioso... Que eu hoje faça todo meu possibile para näo falhar, näo errar, näo ofender, näo demostrar nenhum sentimento inferior ou doentio para com os meus semelhantes... Que eu possa hoje, continuar Senhor!!! Pequena na minha fragilidade de Ser Espíritual ainda em aprimoramento. E näo Levantar-me em vaidade para näo perecer às margens do mais doentio dos sentimentos: o Orgulho!... Que eu possa ser exemplo mesmo que humilde e frágil, do BEM se ASSIM for de SEU Agrado!!! E que assim seja.

BOM SÁBADO - Inamar Tramontina Gravena Martins...

LINDAS PALABRAS EN FORMA DE POESIA AMIGO. ME GUSTO MUCHISSIMO TUO BLOG!!!