temos unhas mans que levan
ollos na palma
e os
dedos rematan en ideas
non
esculpen se non é preciosismo
estruturas
acertadas
arquitecturas
imaxinadasentre unha grande euforia
frecuentando do divino o máis humano
así de sincero como o ritmo dun verso
cicelado esculpido pola man tamén
antes de estenderse nesta folla
e ser lido para procurar todo este silencio
…………………………………………………………
…………………………………………………………
temos unhas mans perigosas
a punto de ser presas
unhas mans condenadas a agocharse
no peto non por frío senón por medo
a un fracaso ditado polos que lles interesa
unhas mans rotas a pesares de feitas
temos unhas mans tan grandes
coma toda a honra sen usar
non por que non se queira.
1 comentario:
Veras estou por dicir que isto é único e indescritible . este blog múchacho e mellor cun refresco ben frío un día maldito de calor á outra beira do Oeste. Salpica paixón como dicilo desfase nos ollos e quedas como din en Cuba, “guacarnaco” que é unha linda maneira de dicirte a un mesmo o mesmo. Que eu non vou dicilo
O caso que es cojonudo e a ver si nos coñecemos un día . mándoche un Emilio.
Publicar un comentario