fracaso.

 

non xa non recollo a herba

non

so recollo penas

e as pouso nunha pedra

para que cando veña a escribenta

co seu canto as mude

no ceo voan faiscas

nunca tanto enguliu o lume

á sedentaria terra

sedentarias xentes

sedentarias ideas

por que todo o que miran os ollos

arde

todos os mundos neste mundo

arden

a flor a póla que non rompía o vento

a árbore que dende alá enriba

agochada entre as follas te miraba

agora non hai nada

tampouco a herba que recollía

non doe o que sempre se ten

e agora que non o teño .......

xa non recollo a herba

non

non medra na sedentaria terra

nas súas sedentarias xentes

nas súas sedentarias ideas

non.