nun minuto.

 

volvo encomezar

como o obxecto dun desexo

sen unir nin afastar

como

                                     a

                              caída

                      dunha

                       flor

                 que

             se

                  despide

                         do

                             seu

                                   talo

 

nunha vertixinosa sensación

algo semellante

a unha perplexidade

a unha dolorosa ilusión

para quen

non ten un anaco de terra

onde botar

os seus ternos froitos.