nada leva a un erro por compracerte
nada ten unha cabeza
nin unha opulenta morada
nada profana este xogo
verte ao revés de cómo te vexo
collido polos pelos
tan afinados son os berros
neste tráxico desorde
cunha extinta esperanza
nada é a vida que escapa a galope
baixo un soportal cheo de estrelas
que caen como as follas das árbores
e deixan ver as flores decapitadas
cortadas sen mais pedindo nada
como as aves que venden nas feiras.
2 comentarios:
A nada e case todo é tamen o revés, xa que o demáis e todo.SEMPRE.
palabras, versos , música
enfeitizan co seu ritmo
gabean ca agilidade do vento
voan como suspiros
as veces saloucando, as veces risueños e cantarins, outras condeando, ou denunciando. Buscando sempre unha diana onde apuntar, ainda que non sexa precisamente de cupido
Publicar un comentario